لثه و ایمپلنت

لثه و ایمپلنت

لثه و ایمپلنت دندان موضوعات مهمی در حوزه دندانپزشکی هستند و تأثیر مستقیمی بر سلامت دهان و دندان دارند. در ادامه توضیحات کلی در مورد هر کدام ارائه می‌دهم:

لثه (Gum):

لثه بخشی از بافت نرم دهان است که پایه‌های دندان را احاطه می‌کند و نقش مهمی در حفظ سلامت دندان‌ها دارد. اگر لثه دچار التهاب یا عفونت شود، ممکن است مشکلاتی مانند پریودنتیت (بیماری لثه) رخ دهد که در صورت درمان نشدن، می‌تواند به از دست دادن دندان منجر شود.

مشکلات لثه‌ای شایع شامل:

• ژنژیویت (Gingivitis): التهاب لثه که معمولاً به دلیل تجمع پلاک و باکتری‌ها ایجاد می‌شود.
• پریودنتیت (Periodontitis): عفونت و التهاب شدیدتر لثه که می‌تواند استخوان نگه‌دارنده دندان را تحت تأثیر قرار دهد.
• تحلیل لثه: که ممکن است در نتیجه بیماری‌های لثه یا عوامل مکانیکی مانند مسواک زدن شدید ایجاد شود.

ایمپلنت دندان:

ایمپلنت نوعی درمان جایگزینی دندان‌های از دست رفته است که شامل کاشت یک پیچ فلزی (معمولاً از تیتانیوم) در استخوان فک است که به عنوان ریشه دندان مصنوعی عمل می‌کند. ایمپلنت به کمک تاج (پروتز دندانی) بر روی این پایه فلزی نصب می‌شود.

مراحل ایمپلنت دندان:

1. کاشت پایه فلزی: جراحی قرار دادن ایمپلنت در استخوان فک.
2. مدت زمان بهبودی: حدود 3 تا 6 ماه برای ادغام پایه با استخوان.
3. نصب پروتز دندانی: بعد از ادغام ایمپلنت با استخوان، تاج دندان یا پل بر روی پایه نصب می‌شود.

مشکلاتی که ممکن است بر اثر ایمپلنت به لثه وارد شود:

• پری ایمپلنتیت (Peri-implantitis): نوعی التهاب یا عفونت در اطراف ایمپلنت که شبیه به پریودنتیت است و می‌تواند منجر به از دست دادن ایمپلنت شود.
• عفونت: در صورت عدم رعایت بهداشت دهان و دندان، ممکن است عفونت‌هایی در ناحیه ایمپلنت رخ دهد.

مراقبت صحیح از لثه و ایمپلنت شامل مسواک زدن منظم، استفاده از نخ دندان و مراجعه دوره‌ای به دندانپزشک برای چکاپ است تا از بروز مشکلات جلوگیری شود.