ارتودنسی کودکان

ارتودنسی کودکان

ارتودنسی کودکان یک شاخه از دندان‌پزشکی است که به تشخیص، پیشگیری و درمان مشکلات دندانی و فکی کودکان می‌پردازد. هدف اصلی ارتودنسی کودکان، ایجاد ترمیم مناسب دندان‌ها و فک‌ها و بهبود توانایی کمیته‌بندی و لبخند کودکان است. اگر مشکلات دندانی در کودک در مراحل ابتدایی تشخیص داده و به موقع مورد تداوم قرار گیرد، می‌تواند از پیشرفت بیشتر و مشکلات جدی‌تر در آینده جلوگیری کند.

برخی از مشکلات دندانی کودکان که نیاز به ارتودنسی دارند عبارت‌اند از:

1. تراکم دندان‌ها: دندان‌های کثیف یا پرتراکم که موجب ایجاد فضای محدود بین دندان‌ها می‌شوند.

2. جلو رفتن دندان‌ها: دندان‌های جلوتر از موقعیت طبیعی خود در فک بالا یا پایین قرار گرفته‌اند.

3. معکوس شدن دندان‌ها: دندان‌هایی که به اشتباه معکوس قرار گرفته‌اند.

4. تلاقی نادرست دندان‌ها: دندان‌هایی که با دندان‌های مقابل‌شان به‌صورت نادرست تلاقی می‌کنند.

5. جوانه‌زدگی نادرست: مشکلات مرتبط با جوانه‌زدگی دندان‌ها.

روش‌های ارتودنسی کودکان می‌تواند شامل استفاده از دستگاه‌های ثابت (براکت) یا دستگاه‌های متحرک (آپارات‌ها) باشد. در برخی موارد، ممکن است نیاز به جراحی ارتودنسی یا دیگر روش‌های خاص باشد.

برای ارتودنسی کودکان، بهتر است از سنین ابتدایی (حدود 7 تا 9 سالگی) به دندان‌پزشکی مرتضوی مراجعه کنید تا مشکلات دندانی کودکان شناسایی شود و در صورت نیاز، برنامه‌ای مناسب برای ارتودنسی آنها تنظیم شود. اصلاح مشکلات دندانی در این سنین اغلب بهبود و درمان سریع‌تر را به‌همراه دارد.

 

مراحل درمان ارتودنسی کودکان

مراحل درمان ارتودنسی کودکان به شدت وابسته به نوع و شدت مشکلات دندانی هر کودک می‌باشد. اما در کل، مراحل عمومی درمان ارتودنسی کودکان عبارتند از:

1. مشاوره و ارزیابی اولیه: در این مرحله، کودک همراه با والدین به دندان‌پزشک ارتودنسی مراجعه می‌کند. دندان‌پزشک بررسی کاملی از دندان‌ها و فک‌ها انجام می‌دهد و تصاویر رادیوگرافی (X-ray) ممکن است برداشته شود. پس از تشخیص مشکلات دندانی، برنامه درمانی مخصوص به کودک تعیین می‌شود.

2. قرار دادن براکت‌ها: در این مرحله، اگر نیاز به استفاده از دستگاه‌های ثابت (براکت) باشد، براکت‌ها به سطح دندان‌ها چسبانده می‌شوند. براکت‌ها نقش کلیدی در حرکت دندان‌ها به موقعیت صحیح دارند.

3. استفاده از کمربند‌ها و وایرها: پس از قرار دادن براکت‌ها، کمربند‌ها و وایرهایی به آنها متصل می‌شوند. این کمربند‌ها و وایرها باعث اعمال فشار به دندان‌ها می‌شوند تا به موقعیت مناسب حرکت کنند.

4. تعویض و تنظیم وایرها: هنگامی که دندان‌ها به موقعیت‌های جدید حرکت می‌کنند، باید وایرها تغییر و تنظیم شوند تا همچنان فشار مناسبی بر روی دندان‌ها اعمال شود.

5. استفاده از دستگاه‌های ارتودنسی متحرک: در برخی موارد، برای اصلاح مشکلات دندانی، از دستگاه‌های ارتودنسی متحرک (آپارات‌ها) نیز استفاده می‌شود که قابلیت حرکت و تنظیم دارند.

6. مراقبت‌ها و بازدیدهای دوره‌ای: در طول درمان ارتودنسی، کودک باید مراقبت‌های دهانی دوره‌ای را رعایت کند و به بازدیدهای مکرر به دندان‌پزشک ارتودنسی مراجعه کند تا پیشرفت درمان رصد شود و تنظیمات لازم انجام شود.

7. پایان درمان و استفاده از ریتینرها: پس از اینکه دندان‌ها به موقعیت نهایی حرکت کردند، براکت‌ها و دستگاه‌ها برداشته می‌شوند و ریتینرها نصب می‌شوند. ریتینرها نقش اصلی در حفظ و پایداری موقعیت‌های به‌دست آمده ایفا می‌کنند.

برای موفقیت در درمان ارتودنسی کودکان، همکاری و مشارکت والدین و کودک به شدت تأثیرگذار است. همچنین، رعایت مراقبت‌های دهانی و ملاقات‌های دوره‌ای با دندان‌پزشک ارتودنسی نقش کلیدی در انجام موفق درمان ارتودنسی دارد.