بیماری لثه

بیماری لثه

بیماری لثه یا بیماری پریودنتال یک مجموعه از بیماری‌های التهابی است که با تاثیر بر روی بافت‌های حاشیه دندان و لثه همراه است. بیماری ممکن است از طریق التهاب لثه (جیوه) آغاز شود و در صورت عدم درمان مناسب، می‌تواند به بیماری پریودنتال پیشرفته تبدیل شود که می‌تواند به فرایندهایی مانند خروج دندان و تخریب بافت‌های حاشیه دندان منجر شود.

علل کامل بیماری های لثه ممکن است شامل عوامل زیر باشد:

1. عوامل باکتریایی: وجود باکتری‌های مضر در دهان و تشکیل پلاک و سنگ لثه می‌تواند به آسیب رساندن به بافت‌های لثه منجر شود.

2. عوامل غیرباکتریایی: عواملی مانند سیگار کشیدن، استفاده از ترکیبات تنباکویی، استرس، بارداری و تغذیه نامناسب نیز می‌توانند روی بروز و پیشرفت بیماری تأثیر بگذارند.

علایم و نشانه‌های بیماری شامل موارد زیر می‌شود:

1. خونریزی لثه: خونریزی در هنگام شستشوی دهان، خوردن غذا یا استفاده از خیس کردن نخ در بین دندان‌ها.

2. التهاب و تورم لثه: لثه‌های قرمز، نرم و تورم دیده می‌شوند.

3. بوی نامطبوع دهان: وجود عفونت و التهاب در لثه می‌تواند منجر به بوی نامطبوع دهان شود.

4. قرمزی و آسیب لثه: قرمزی و آسیب در لثه‌ها می‌تواند نشانه‌ای از بیماری  باشد.

5. جیوه: تشکیل جیوه، که به طور عمده از باکتری‌ها و مواد مخاطی تشکیل شده است، نشانه ای از بیماری لثه است.

در صورت مشاهده هریک از این علایم، مراجعه به یک دندانپزشک تخصصی پریودنتال (دندانپزشک لثه و بافت‌های اطراف) برای تشخیص و درمان مناسب بسیار مهم است. به‌علاوه، به منظور جلوگیری از بیماری های لثه، بهتر است به بهداشت دهان و دندان خود توجه کنید و روزانه دندان‌ها را به‌طور منظم مسواک بزنید، نخ دندان استفاده کنید و منظماً به دندانپزشک مراجعه کنید.

بیماری های لثه یا بیماری های پریودنتال به وضعیتی گفته می‌شود که با تحلیل و تخریب تدریجی بافت‌های حاشیه دندان‌ها و لثه همراه است. این بیماری معمولاً به علت تجمع پلاک و ترتیب ناصحیح آن در اطراف دندان‌ها و لثه به وجود می‌آید. در نتیجه، بافت‌های حاشیه دندان‌ها و لثه تحلیل و تخریب می‌شوند و ممکن است منجر به عفونت و آسیب به استخوان‌های حاشیه دندان نیز شود.

علایم بیماری  شامل موارد زیر می‌شوند:

1. خونریزی لثه هنگام مسواک زدن یا مصرف غذا
2. التهاب و تورم لثه
3. بدبوی دهان
4. درد یا تحلیل در لثه
5. جدا شدن دندان از لثه و جابجایی آن
6. تشکیل کیست‌های لثه

عوامل مختلفی می‌توانند به بروز بیماری موثر باشند. مهم‌ترین عامل عدم رعایت بهداشت دهان و به خصوص تجمع پلاک و ترتیب ناصحیح آن است. عوامل دیگر شامل عوامل ژنتیکی، عوامل دارویی، استرس، سیستم ایمنی ضعیف، تغذیه نامناسب و عادات مضر مثل مصرف تنباکو می‌باشند.

درمان بیماری بستگی به شدت بیماری و وضعیت عمومی بیمار دارد. در موارد ساده، بهداشت دهانی مناسب، تمیز کردن دندان‌ها و لثه به صورت منظم و اصلاح تکنیک مسواک‌زدن می‌تواند کافی باشد. اما در موارد پیشرفته تر، ممکن است نیاز به درمان‌های تخصصی مانند جراحی لثه، پایه‌گذاری لثه، جراحی استخوان، ارتودنسی و پروتز دندان وجود داشته باشد. بنابراین، در صورت مشاهده علائم بیماری لثه، بهتر است به دندانپزشکی مرتضوی مراجعه کنید تا تشخیص دقیقی دریافت و برنامه درمانی مناسب برای شما تنظیم شود

 

انواع بیماری های لثه

بیماری به صورت اصولی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود: جیوه و بیماری پریودنتال. به طور کلی، بیماری لثه در سه مرحله مختلف توسعه می‌یابد: جیوه، پریودنتیت و پریودنتیت پیشرفته. البته، برخی از موارد دیگر نیز ممکن است باعث بروز بیماری لثه شوند. در ادامه به انواع اصلی بیماری لثه می‌پردازیم:

1. جیوه: جیوه به التهاب لثه اطلاق می‌شود و اولین مرحله از بیماری لثه است. علائم اصلی جیوه شامل خونریزی لثه، التهاب و تورم لثه، قرمزی و آسیب لثه و بوی نامطبوع دهان هستند.

2. پریودنتیت: در صورت عدم درمان جیوه، بیماری می‌تواند به پریودنتیت پیشرفته تبدیل شود. در این مرحله، التهاب اطراف دندان ایجاد می‌شود و بافت‌های پایه دندان نیز آسیب می‌بینند. علایم پریودنتیت شامل تخریب بافت‌های حاشیه دندان، عمق جیوه، جیوه عمیق و دلسوزی لثه هستند.

3. پریودنتیت پیشرفته: در این مرحله پیشرفته‌تر، بیماری به بافت‌های عمیق‌تر پیش می‌رود و می‌تواند به تخریب استخوان پایه دندان منجر شود. این مرحله شامل علائمی مانند حرکت دندان‌ها، خروج دندان‌ها و تشکیل جیوه عمیق است.

علاوه بر این، بعضی از انواع دیگر بیماری عبارتند از:

– لثه خوش‌خیم: در این حالت، لثه تورم نمی‌کند و خونریزی نیز ندارد، اما هنگام تماس با فشار، خونریزی اتفاق می‌افتد.
– لثه قرمز: لثه‌ها بسیار قرمز و حساس به لمس هستند.
– لثه آبیاری شده: لثه‌ها آبیاری و پف شده به نظر می‌رسند و در برخی موارد ممکن است دردناک باشند.

با توجه به مراحل مختلف بیماری، تشخیص و درمان مناسب از طرف یک دندانپزشک تخصصی پریودنتال بسیار مهم است.

 

علت اصلی ایجاد این بیماری در افراد پلاک دندانی است. پلاک دندان یک ساختار یا لایه نازک و چسپنده است که شامل بزاق دهان، باکتری ها، مواد معدنی، باقی مانده بسیار ریز مواد غذایی است. این پلاک یا لایه نازک چسپنده تقریبا هر روز و بعد از خوردن مواد غذایی یا نوشیدنی ها (غیر از آب) ایحاد می شود.